Eerste dag sneeuw shufflen zit er op.

De weer voorspelling is helaas uit gekomen de eerste sneeuw is daar alweer. Het hele weekend een grijze lucht waar regelmatig een sneeuwbui uit rolde. Maandag was het een stuk aangenamer strak blauwe lucht maar de temperatuur was ver beneden het vriespunt en zit rond de -10. Koud? Nee gelukkig niet, nadat het in het weekend best fris was is het nu heerlijk weer, na genoeg geen wind en dat maakt het wederom zeer aangenaam. Mooi weer om de laaste klusjes die nodig zijn voor het echt koud wordt klaar te doen.

Vorige week misten we 2 kippen. Johnstone de haan en ons nieuw White Crested Black Polish kippetje. De laaste weken waren hun tweeën, dikke vrienden en altijd bij elkaar, ze waren zich een beetje aan het afzonderen van de anderen. Waarschijnlijk hadden ze stiekem andere plannen :-). Toch waren ze 's avonds altijd te vinden in het kippehok, behalve die ene avond niet. Op een bewuste avond  zaten beiden niet op stok en waren zo gauw nergens te vinden. Dus zijn we op onderzoek uit gegaan. Op een gegeven moment kwamen we bij de dugout uit en vonden we daar grote ronde gaten gegraven in de grond. Gaten gegraven door een Badger. Een Badger is een zeg maar grote wesel (ze komen voort uit de wesel familie) die zich voornamelijk voed met Gophers (soort Eekhoorn) en andere kleinere dieren. Gophers leven weer in de grond en als een Badger ruikt dat er een Gopher in de grond zit dan graven ze het gat van de Gopher uit en verdwijnen ook zij in de grond en volgen het gangen stelsel wat de Gophers daar ontworpen hebben totdat ze de Gopher te pakken hebben. Overdag slapen ze dan ook onder de grond en bij schemer komen ze voor de dag.

 Nu liepen wij dus rond de Dugout om het één en het ander te uit te checken en plotseling hoorden we helemaal aan de andere kant een zacht geluid van een kip, bap-bap-bap je kent dat wel. Wij op zoek waar dit vandaan kwam en vonden op een gegeven moment tussen het lange gras Johnstone de haan. Helemaal in één gedoken, verstopt. Normaal als je bij hem in de buurt komt gaat hij in de aanval en gaan zijn nekveren overeind staan en springt hij met zijn sporen tegen je op. Nu was hij mak als een lammetje en liet zich zomaar pakken. Toen ik hem vast had zagen we pas hoe hij er aan toe was. Zijn staart hing helemaal naar beneden en kapot, heeft hij normaal een volle dos nekharen nu waren er alleen nog graten over en één van zijn poten bloede, tevens was hij één van zijn sporen kwijt. Zijn hanekam hing op half zes en spatjes had hij totaal niet. Het Zwarte kippetje was nergens te vinden. We hadden gelijk in de gaten wat er gaande was, de Badger was hier debet aan en waarschijnlijk heeft Johnstone de haan, gevochten als een leeuw om zich zelf of misschien wel het zwarte kippetje te beschermen. We hebben Johnstone gelijk naar het kippenhok gebracht en eten en drinken gegeven. 's Avonds nadat alle kippen en hanen en de Peacock op stok zaten hebben we het hok dicht gedaan en dat gaan we voorlopig zo houden. Inmiddels begon het te schemeren en zijn wij gewapend met het geweer richting de Dugout gegaan. Pepsi onze trouwe viervoeter ging natuurlijk ook mee en bij één van de gaten bleef ze staan snuffelen, en duwde zij haar neus naar binnen, totdat plotseling een gegrom opsteeg uit dat gat, Pepsi maakte een sprong in de lucht en zette het op een lopen. Pepsi hebben we die avond niet meer gezien in de buurt van de Dugout. De Badger zat dus in dat gat, dat kon niet missen want ook als wij met onze neus boven dat gat hingen kwam er gegrom uit. Ik heb voor de zekerheid mijn neus net als Peps deed er maar niet in gestoken ;-).

                  Hier de reden dat ik niet met mijn neus te dicht bij dat gat wilde zijn.

Jacqueline en ik hebben uren op een afstand het gat in de gaten gehouden totdat we wortel aan het schieten waren maar geen Badger. We hebben gewacht, totdat het te donker werd om nog iets te kunnen zien, het gegrom hebben we nog wel regelmatig gehoord dus we wisten dat de predator er nog in zat. Helaas voor ons durfde hij zich niet te vertonen. Waarschijnlijk vermoede hij al, zodra hij zijn neus had laten zien hij er een derde neusgat bij gekregen zou hebben. De volgende dagen hebben we de boel nauwlettend in de gaten gehouden maar de Badger was zeer verstandig en heeft zich niet laten zien, en inmiddels eieren voor zijn geld gekozen. Later zijn de gaten onberoerd gebleven dus waren we er zeker van dat hij verder getrokken was. Badgers zijn gevaarlijke beesten en kunnen ook mensen aanvallen dus die wil je niet in je buurt hebben. Zeker niet 's avonds, als je denkt nog een eindje te gaan lopen en je komt zo'n vriendelijk grommende meneer of mevrouw tegen. Het Zwarte kippetje hebben we niet meer gezien of gevonden zelfs geen veertjes of enig teken van een gevecht. Waarschijnlijk is ze te grazen genomen door onze vrolijke vriend de Badger. Johnstone maakt het naar omstandigheden goed hij eet en drinkt en na een paar dagen in een hoekje te hebben gezeten  heeft hij zich ook al weer buiten in de ren vertoond alleen heeft hij zich nog niet laten horen en is nog steeds zeer mak. Misschien heeft hij nu in de gaten dat we alleen maar goede bedoelingen hebben met hem en zal hij mij niet meer aanvallen. De toekomst zal het leren.