Daar zijn we weer

­­­Het heeft even geduurd maar daar zijn we weer. Nu kan ik gaan vertellen dat we heel druk zijn en geen tijd hebben maar dat is niet direct de reden. We hebben wat tijd genomen om andere plannen te ontwikkelen en dan verhuizen, niet minder belangrijke of laat ik het zo zeggen andere activiteiten die niet direct prioriteit hebben toch even naar de achtergrond.  Een andere belangrijke reden en die mogen we zeker niet over het hoofd zien is een beetje meer tijd voor elkaar nemen en meer relaxen. Niet altijd maar werken, achter een computer hangen of ieder zijn eigen ding doen. We hebben net voor de kerst de Hottube weer gevuld en om de andere avond nemen we de tijd om daar lekker in te bubbelen. Eten, even na tafelen en dan in de Hottube relaxen dus die avonden vallen dan weg. 

Valt niet mee om sneller te zijn dan de zelf ontspanner.

Niet voor jeugdige kijkers ;-)

Even de hersenen op een ander kanaal geschakeld te hebben blijkt heerlijk te zijn. Jacqueline werkt full time op dit moment en heeft een drukke baan is ze nu achter gekomen, nu hoor ik sommige denken, huh……..het is toch een parttime baan. Klopt Jacqueline was parttime met de nadruk op was. Vanaf dag één dat ze aan deze parttime baan begon heeft ze elke dag nog gewerkt op de bank. Altijd was er wel één ziek of had er iemand een vrije dag of was er wel iets waarvoor ze kon komen opdraven. In goed overleg is de parttime baan nu omgezet in een vaste baan wat voor ons en voor de bank wat meer inzicht heeft en rust hoe alles verloopt. Over een half jaar gaan ze bekijken of deze samenwerking van beide kanten goed bevalt en of dat Jacqueline als ze dat zou willen weer terug gaat naar parttime. Door deze ontwikkeling spandeer ik ook weer meer tijd in de werkplaats en ben nu aardig aan het inlopen op karweitjes die waren blijven liggen. Dus voor zover werkt het allemaal in ons voordeel en zitten we mede daardoor goed in ons vel. Jacqueline is bijna niet meer te stoppen en doet regelmatig cursussen, op dit moment doet ze een Sign Language cursus. Sign Language is gebaren taal. Er is een vrouw in Gravelbourg komen wonen die niet kan horen of spreken. Deze mevrouw is ondanks haar handicap aardig ondernemend en heeft deze cursus opgezet. In eerste instantie was er niet veel animo voor maar omdat Jacqueline uit haar mond liet vallen op de bank dat ze deze cursus wilde gaan doen waren er meer collega’s geïnteresseerd. Wat ter ore komt van de manager daar en deze zag dit als een aanvulling voor de service die de bank wil geven en dus voorstelde om de bank voor de kosten op te laten draaien. Zo kreeg de cursus ineens een heel andere wending en was er ruim voldoende belangstelling voor. 

Sign Language for I Love You

De lente staat hier zeker weten om de hoek we worden elke dag getrakteerd op voor deze tijd van het jaar warm en heerlijk weer. The Winter treat us very well komt uit veel monden op dit moment. Voor ons gevoel een voordeel maar zoals altijd heeft elk voordeel ook een nadeel. Er is geen sneeuw en dat kan voor problemen zorgen. Nederland ligt helemaal overhoop als er een sneeuw vlok valt, hier is dat geen probleem omdat alles er op ingesteld is op hevige sneeuwval. Sneeuw is hier van levens belang, misschien wat grof uit gedrukt maar in zekere zin is dat zo. Waarvoor is sneeuw dan zo belangrijk. Eerst zal ik even toelichten dat de sneeuw die hier valt meestal zeer droog is en dus overal naar toe waait. De wegen liggen hier meestal hoger dan het land en waaien de wegen dus vaak vanzelf schoon. Indien een vrij heftige sneeuwbui plaats vindt, laten we zeggen dat er 30cm sneeuw valt is het vrij makkelijk weg te schuiven door de gigantische sneeuwschuivers die ze hier hebben. Moet je naar je werk en de weg is nog niet schoon wacht je gewoon totdat de snowplow is langs geweest en dan ga je pas richting je werk. Blijft het sneeuwen en de snowplow komt niet langs, blijf je thuis, zo simpel is dat hier en niemand die daar over valt als je vanwege het weer thuis blijft. Goed waar is de sneeuw dan wel belangrijk voor, de watervoorziening. De watervoorziening? Jawel. In Nederland denk je daar niet over na want daar is water voldoende al willen ze je doen geloven dat het drink water schaars wordt. Anyway hier op de prairie is weinig of geen water aanwezig, plus dat vele huishoudens van mensen die achteraf wonen niet op het waterleiding netwerk zitten aangesloten. Door de enorme afstanden is dat niet mogelijk. Deze huishoudens waar onder ook wij, zijn afhankelijk van een dugout. Een dugout is een grote kuil in het land gegraven van zeg maar even naar die van ons gekeken 100m x 60m en een meter of 4 diep. Dit gat is op een laag punt en op een plaats waar op een natuurlijke weg water naar toe loopt. Omdat wij weinig of geen regen hebben wordt deze natuurlijke weg van lopend water gemaakt door smeltende sneeuw. Deze natuurlijke lopende stroom van smeltend water eindigt in onze dugout en als onze dugout vol is vervolgt de stroom water zijn weg naar een nog lager gelegen stuk land hier aan de andere kant van de weg. En dan praat je over kilometers verderop waar ook weer dugouts gegraven zijn enz. Deze dugouts liggen er nog wel maar het zijn verlaten farms waar niemand meer woont. Wij hebben één voordeel, wij hebben een grote dugout met vele miljoenen liters water, dus als deze vol is zoals we afgelopen Winter gezien hebben vanwege de vele sneeuw die we hebben gehad, zijn we goed voor een jaar of 4. Mochten we de komende 4 of 5 jaar weinig of geen sneeuw hebben zitten wij goed. Helaas wonen er ook veel mensen op oudere boerderijen met hele kleine dugouts en die komen wel in de problemen als er weinig of geen sneeuw valt. Deze mensen met die kleinere dugouts hebben genoeg water voor 1 of 2 jaar en zullen als er geen sneeuw valt water moeten gaan halen met tanks. Ook wij hebben 2 grote tanks aangeschaft voor het geval dat. Het 2^de jaar dat we hier waren hebben we ook water gehaald omdat onze dugout door een paar droge Winters erg laag stond en om niet alle reserves op te maken hebben we toen water gehaald. Waarom water halen als je dugout nog niet leeg is? Het is mogelijk dat je ingesneeuwd raakt of dat er problemen zijn op de plaats waar je water kunt halen of een probleem van welke aard dan ook dat je niet in staat bent om water te halen. Dus is het aan te raden niet al je reserves op te gebruiken. Dit is één van de belangrijkste reden dat sneeuw hier gewenst is. Een andere reden is dat er veel sneeuw ligt is hoofdzakelijk voor de boeren. Hier zijn ze vanwege de weinig regen altijd opzoek naar vocht, en sneeuw brengt vocht met zich mee, vocht wat ze nodig hebben voor een goede oogst. Vroege sneeuw is ook goed vanwege de isolatie welke de sneeuw over het land legt en dus de vorst niet zover de grond in gaat. Dan is de vorst eerder uit de grond en kan het land beter en sneller zaai klaar gemaakt worden. Zo zie je maar dat er niet overal nadelen aan sneeuw vast zitten en dat het ook niet alleen noodzakelijk is voor de toeristische sector maar ook voor menselijk gebruik en gemak. Iets waar je in Nederland niet zo bij stil staat hoe belangrijk water kan zijn. Goed we hebben het vermoeden dat de lente dus om de hoek staat, dat brengt ons weeral om na te gaan denken wat we in het voorjaar voor onze kiezen gaan krijgen en kijken wat er zoal op het programma gezet kan gaan worden. Een leuke aanvulling voor aankomende maanden is dat we bezoek krijgen van wat jongelui. In Maart komt een jongen, ik geloof 21 jaar oud ons een bezoek brengen en gaat genieten van de mooie zonnige prairie. Hij zal een maand of wat blijven en dat is wel fijn want een helpende hand is altijd welkom zeker nu Jacqueline fulltime werkt. Als deze jongeman de prairie en ons beu is komt er een andere jongen van 19 jaar ook voor onbepaalde tijd. Een leuk vooruitzicht waar we beiden best naar uit zien. Het omgaan met jongere gasten is me altijd goed af gegaan en bovendien voel je zelf ook weer een stuk jonger als je in het gezelschap van zulke knapen bevindt. Of we voor de rest nog bezoek kunnen verwachten uit Nederland is ons nog niet bekend maar dat zullen we zien gelang het jaar verstrijkt.­­­­ Ja dan hebben we onze soap de mosterd fabriek, ik weet niet of jullie je nog kunnen herinneren dat ik daar over schreef. Nou in ieder geval voor diegene die het interesseert. Na een hoop geruzie en het niet eens zijn met het beleid hebben we onze handen er vanaf getrokken, onze raad legden ze elke keer naast zich neer en de overige Canadese investeerders zie ik als een slappe hap die alleen maar ja knikken en amen zeggen. Vorige week kregen we dan eindelijk de lang verwachte brief der brieven dat uitstel van betaling was aangevraagd. Enkele weken geleden hebben ze dan eindelijk de board (voorzitters) van bestuur onder uitgehaald en zijn er nieuwe bestuursleden aan gesteld. Wel een beetje laat. 

Ook Jacqueline was benaderd voor een bestuur functie. Zij heeft gelukkig hiervoor bedankt, wij hebben ons best gedaan. Ook hadden we nagevraagd wat de gevolgen zijn als de mosterd fabriek werkelijk failliet zou gaan voor de bestuursleden, en wat denk je, je kunt aansprakelijk gesteld worden om de salarissen door te betalen van de werknemers van de mosterdfabriek. Neen dank u wel. Inmiddels hebben ze een nieuw bestuur maar die knuppel van een CEO waar iedereen een hekel aan heeft  en het bedrijf aan de afgrond heeft gekregen is nog steeds CEO (onbegrijpelijk) alleen geen bestuurslid meer. Goed ze hebben uitstel van betaling gekregen en hebben een maand de tijd om met een reorganisatie plan te komen en 300.000 dollar bij elkaar te krijgen. Ze hebben een schuld van ergens ver in de 3 miljoen dollar dus eens kijken of het nieuwe bestuur het weer op de rails kan krijgen. Inmiddels heb ik me vast gebeten in een nieuw project. Ik wist nog niet zeker of ik daar deel van zou uit maken maar heb van de week een uitnodiging gehad voor een vergadering dus ga ik er vanuit dat mijn input op prijs gesteld wordt. Waar gaat dit over. Gravelbourg is een klein dorpje maar met een grote historie en een rode draad als het gaat over de ontdekking van Canada. Gravelbourg bewaart een paar hele mooie historische gebouwen uit 1916 gebouwd door de toenmalige stichter van Gravelbourg, Father Gravel. The Convent is het gebouw waar het om gaat.

The Convent

 Om een lang verhaal kort te houden, in één van die gebouwen is de lagere school gevestigd. Het is aan de buitenzijde een prachtig mooi historisch gebouw wat eigenlijk als een monument gezien moet worden.  Dit is een 3 verdiepingen gebouw waarvan alleen de begane grond gebruikt wordt. Het gebouw is oud en voldoet niet meer aan de eisen van deze tijd voor school gebouwen. Bovendien kost dit gebouw de scholen gemeenschap 65.000 dollar per jaar alleen al aan energie en onderhoud kosten. Het gehele gebouw opknappen aan de binnenkant naar de maatstaven van deze tijd is beraamt op 8 Miljoen dollar. Voor 4 Miljoen kunnen ze een nieuwe super mooie moderne school nieuw bouwen. Dus je begrijpt wel dat de school geen 8 Miljoen in een gebouw gaat steken waarvan ze maar een derde gebruiken. Dus daar komt ie, dit monumentale gebouw wordt bedriegt met de sloophamer. Gelukkig is de Gemeente raad van Gravelbourg zich ervan bewust dat dit monumentale gebouw bewaard moet blijven. Goed de scholen gemeenschap begrijpt dit maar er moet dan wel een oplossing voor gevonden worden. Om dit historische gebouw van de sloophamer te redden moet er dus geïmproviseerd worden hoe we dit gaan op lossen. In Canada zijn velen zich nog niet erg bewust wat de waarde van geschiedenis is voor later. Voor een ieder die kinderen heeft of krijgt hoe belangrijk het is dat ze wat leren over hun afkomst en hoe men vroeger leefde en aan de kost kwam. Iets wat in Nederland vroeger ook gebeurde en waar nu velen spijt van hebben dat het niet meer bestaat of afgebroken is. Kijk maar naar hoeveel windmolens we vroeger hadden en wat er nog van over is om zomaar eens een voorbeeld te noemen. Dit proberen we hier ook over te brengen dat niet zomaar alles tegen de vlakte geslagen kan worden zonder alle mogelijkheden onder de loep te hebben genomen. Natuurlijk komt dat eeuwige rot geld weer om de hoek kijken maar dat is nu eenmaal de tijd waar we in leven en daar moeten we het mee doen. Een stichting net zoals monumentenzorg is hier niet en van het rijk krijg je wel wat steun maar dat is ongeveer een 300.000 Dollar dus dat is maar een wasse neus als je tegen 8 Miljoen aan hikt. Goed ik denk dat die 8 Miljoen wat overdreven is want met spek schieten doen ze hier ook graag. Anyway er is nog een lange weg te gaan maar ik wil samen met anderen en de gemeente raad kost wat kost er alles aan proberen om dit fantastische gebouw van de sloophamer te redden. Gelukkig zijn er meer van de idioten als ik dus vele hoofden komen met vele goede en minder goede ideeën. Hmmm dit lijkt op een nog niet bestaand gezegde. Een soort van vele handen maken licht werk. Iets wat niet echt opgaat hier in Canada want als er een karwei geklaard moet worden is het meestal, vele handen zitten in de broekzak. Maar goed we gaan dus proberen dit prachtige gebouw te redden en onderzoeken wat we daar mee kunnen. Het is niet zomaar een gebouw het is verdeelt over drie verdiepingen 8361 vierkante meter dus dat is een flinke lap. Zo zal het ook een flinke lap voor ons worden om daar een oplossing voor te vinden. Suggesties of investeerders zijn welkom.