Natuurlijk is het niet alle dagen regen en hebben we er ook mooie dagen tussen. Die dagen worden dan ook met beide handen gegrepen om de buiten boel op orde te krijgen. Zoals het bomen en bossen snoeien. Als eenmaal de zon door komt, en op de prairie is altijd wind, droogt het wel snel en als het dan na een paar dagen droog is kunnen we ons tussen de bomen en bossen begeven. We krijgen het aardig onder de knie en je ziet dan ook duidelijk het verschil tussen wat gesnoeid is en wat niet. Met het zien opknappen van de tuin lijkt het wel dat niet alleen de bomen meer lucht krijgen, maar dat we zelf ook meer adem krijgen. Het geeft een ruimtelijk en opgeruimd gezicht en het propperige verdwijnt. We hebben ook wat bomen die dreigen dood te gaan en die proberen we te redden door ze half af te zagen en hopen dat ze weer gaan uitlopen. Bomen zijn hier zo schaars, je wilt ze kost wat kost proberen te redden. Het is niet alleen een mooi gezicht ze zijn ook zo opgesteld dat ze fungeren als windbreker voor in de winter.
Nog niet gesnoeid
Gesnoeid
Voor de VersnipperaarJacqueline en ik hadden ook nooit verwacht dat we over groene vingers beschikten en iets waar we ons over verbazen is dat we het nog leuk vinden ook. Je bent, en zit veel buiten, dus om het buiten leuk aan te kleden steekt dan ook gelijk de kop op als de eerste warme temperaturen op de thermometer verschijnen. Als we in de stad zijn kijken we alvast wat voor bloemen en plantjes ze weer te verkopen hebben en maken dan plannetjes hoe we het gaan doen. De Green Houses (Kassen) gaan weer open en omdat we de plaatselijke ondernemers willen steunen kopen we het dichtbij huis. 15 minuten oost van ons is pas iemand begonnen met bloemetjes en plantjes te verkopen dus daar gaan we dan ook shoppen. Goed voor de sociale contacten en gezellig. 10 minuten plantjes uitzoeken en een uur ouwehoeren over van alles en nog wat. Vaak komen er dan ook nog een paar bekenden langs en wordt de thee krans als maar groter. Komen er mensen die je nog niet kent, wordt je er wel aan voorgesteld en voor je het weet heb je weer een paar "buren" of "vrienden" erbij.
Plantjes kopen is niet zo moeilijk maar je moet ze ook planten. Dat vergt enig inzicht in kleur en opstelling. Gelukkig vullen wij elkaar aan daarin dus dat geeft weinig problemen. De garage aan de zijkant was altijd een beetje rommelig dus leek het ons een leuk idee om daar een soort bloemen tuintje te maken. Ons land en vele anderen met ons hebben veel stenen in het veld liggen, die opgeraapt worden en op een hoop (rockpile) gegooid worden. Deze rocks kunnen de equipment beschadigen en worden dus regelmatig verwijderd. Overal in de landerijen zie je dan ook grote hopen met stenen liggen. Deze stenen kun je dus gebruiken om je tuin leuk aan te kleden en ze zijn makkelijk als je iets af wilt bakenen. Ze waaijen echt niet weg en het geeft een natuurlijk gezicht. Je vind deze stenen in vele soorten en maten. Het vergt wel enige muscle power om ze van, en op hun plaats te krijgen.
Sommige zijn niet te tillen en worden dan met de tractor en voorlader behendig op hun plaats gedelegeerd. Ik ben dan meestal de machinist die de joystick in de cabine bestuurd en Jacqueline is dan de buitendienst medewerker die met vingers, handen, armen en voeten behendig en de juiste aanwijzingen geeft om alles in goede banen te lijden tot het op zijn plaats ligt of staat. Doe ik iets verkeerd of gaat het niet zoals ze wilt, wordt er niet geschreeuwd of geroepen maar wordt er vaak een bepaalde blik mijn kant opgeworpen die mij voldoende verteld.
Steen in begin van de driveway
Compost hebben we ook zelf, het gezegde "als je beesten hebt heb je stront ook" is hier wel van toepassing. De opgeruimde mest van de wei en van het kippen hok wordt allemaal op een grote hoop gegooid en het binnenste van die hoop is na een paar jaar uitermate geschikt voor compost voor bloemetjes en veggies. Iets wat er naar bovenkwam toen we eenmaal de plantjes aan het planten waren met z'n tweeën was van, als ze mij vele jaren terug verteld hadden dat ik ooit nog is in de paarden stront in Canada zou staan te vroeten, zou ik zeker op mijn voorhoofd hebben gewezen en hun verteld hebben dat ze zich is moesten na laten kijken...................Tsja het kan zo verkeren. ;-)
Klaar
Onze vele bezoekjes aan auctions heeft ons al menig gegalvaniseerde emmers en Teilen opgeleverd en ook diverse emmers en Teilen zijn er mee gekomen uit Nederland. Deze lenen zich geweldig als bloembak en misstaan niet in een tuin. Op deze manier krijgen ze een tweede leven en komen ze elk jaar weer voor de dag. Natuurlijk zit er aan de Teilen uit Nederland een stukje geschiedenis waarvan ik me nog kan herinnerren dat ze gebruikt werden om de was in te doen als wastobbe waarvan mijn moeder dan met een domper genaamd geloof ik, de was steeds deed onder dompelen. Wat ik me ook nog weet te herinnerren is dat ik er ook wel eens een bad in kreeg of dat ze buiten geplaatst werd om als een soort zwembad (niet dat je er in kon zwemmen) te dienen of om met water te kunnen spelen. Maar dat is al lang geleden. Toen paste ik er nog in, iets wat nu niet meer direkt zou lukken. Niet dat ik de groot ben, maar de Teilen zijn te klein.
Een probleem wat we afgelopen jaren hadden is voor zover opgelost, en dat is water. De bloemetjes en plantjes vragen ook water en dat hebben we buiten om de regen op dit moment genoeg. De Dugout staat vol met water (voor het eerst sinds we hier wonen) en is er dus voldoende om het hele jaar door de moestuin, de tuin en de dieren en al wat water nodig heeft te voorzien van het nodige, zonder dat we ons zorgen hoeven maken om voor ons zelf zonder water te vallen. Ook heeft de regering geluisterd naar onze oproep om water, en hebben ze op ongeveer 10 minuten van hier een Natural wel geboord waar we uiteraard tegen een vergoeding water kunnen halen, indien nodig. Ook wij hadden graag een natural wel in onze tuin willen laten boren, warende het niet dat het grondwater bij ons op 1400FT (ongeveer 46 meter) diep zit en van slechte kwaliteit is en waarschijnlijk ook nog stinkt. En dat moeten we niet hebben. Dit hebben we laten onderzoeken. Dan deed de kosten van zo'n wel laten boren ons ook een stapje achterwaarts doen xb1 $ 100.000 CAD (xb170.000 Euro). Voor zo'n bedrag kun wel wat tripjes van 10 minuten doen.
Het groene veld achterin is ons hooi/alfalfa veld
Dan de moestuin, ja ja we zitten niet stil. We hebben ook inmiddels een moestuin. 2 jaar geleden heeft Jacqueline samen met haar moeder een beginnetje gemaakt met het maken van een moestuin. Vorig jaar heeft Jacqueline het verder uitgebreid en veel geleerd, door het zelf te doen, maar ook van anderen, hoe die het doen. Dit jaar hebben we het weer wat groter aangepakt en hebben we een serieuse moestuin zelfs met een soort green house (broeikas), met Petaten (aardappelen), Sla, Kroten (bieten), boontjes, tomaten, erwten, peetjes (wortelen), komkommers en mais. Zoete mais (sweet corn) wel te verstaan. Vanwege het langdurige koude weer hebben we diverse zaadjes in huis laten ontkiemen en nu overgeplant in de moestuin. Van het gezaaide in de koude grond komt het meeste op, maar of ook alles op komt geen idee we zullen zien. Het weer, zoals al besproken werkt ook niet echt mee. Wel weer veel werk aan moeten besteden, zoals omheining plaatsen om de herten en konijnen van je gewas weg te houden en ook onze eigen kippen zien de sla als een lekkernij. Dan natuurlijk de broeikas, die met de eerste beste hevige stortbui bezweek onder de water balast. Maar goed die hebben we weer gemoderniseerd en is nu bestand tegen de hevige regen buien. Het is alleen nog een beetje aftasten wanneer de broeikas open en dicht te doen. Want met te veel zon heb ik het idee dat ze aan het verbranden zijn, maar wanneer dan weer te sluiten. Dus zijn er onder u die ons bij kunnen staan in deze moeilijke ;-) beslissingen horen we dat graag.
Onze Appelboom, zoals je ziet hebben we vaak westen wind.
Aardappel en mais veldWaarschijnlijk denken sommige van u dat we mais telen voor de kippen, niets is minder waar, de mais die we telen is voor ons zelf. Ik weet niet of Sweet Corn ook in Nederland verkrijbaar is. Sweet Corn is een groente die hier in de zomer gegeten wordt en eenvoudig klaar te maken is. En werkelijk waar, heerlijk is. Ik kan me nog vaag iets herinnneren van vroeger. Ik geloof dat mijn moeder mais als groente voor schotelde voor mijn vader, waardoor hij verbaasd opkeek en zei, "was da", mais, zegt mijn moeder, waarop een antwoord kwam zoals alleen mijn vader kan antwoorden, jie dienkt toch nie dak bedonderd bin en dat eet? Ik bin hin kippe oh. Ik zal nog eens navragen of ze dit nog weet. Anyway, Sweet Corn is heerlijk en iedereen die hier komt vanuit Nederland, en het is de tijd ervoor zullen we laten proeven van deze lekkernij. Wij hebben het voor het eerst gegeten bij vrienden in Sault Ste Marie, Ontario. Je trekt de bladeren die rond de kolf zitten los, niet eraf halen, en laat het voor 15 minuten soaken in water. Daarna vouw je de bladeren er weer rond en wikkel je ze in Aluminium folie. Daarna 15 minuten in het kampvuur of 20 minuten op de barbeque en klaar is Kees. Er zijn speciale prikkers voor die je aan de uiteinden kunt prikken en dan kluiven maar. Een beetje zout erop is ook best lekker.
Culinair hoogstandje van de kok
Zo hebben je ook Wiener Roast, heerlijk en eenvoudig. Het is een soort
Rookworst die je aan een prikker boven het kampvuur houd en als deze
donker van kleur is of eigenlijk tegen zwart aan is hij gaar en kan die
gegeten worden. Heeeeerlijk. Geeft weinig afwas en is lekker snel klaar,
dus geen uren in de keuken staan. En dat zijn de dingen die het leven
hier zo aangenaam maken. Zo zijn de kinderen hier gek op gebakken Marsh
mellows. Marsh Mellows aan een prikker en boven het kampvuur en tegen
dat ze gaan smelten op eten, heerlijk zoet en een leuk tijd verdrijf als
ze vervelend worden.
Mocht het water je in de mond gaan lopen tijdens het lezen, schroom niet, boek een ticket en kom je lekker vol eten en genieten van de rust hier.
Na een dag noeste arbeid is er tijd voor rust en ontspanning, wat ons aardig goed afgaat.
No comments:
Post a Comment