Ons land om ons heen staat bekend als goede kwaliteit grond. Omdat wij dat land verhuren krijgen we elk jaar wel een paar telefoontjes of zelfs bezoekjes van Farmers die ons land willen huren. Daar gaan we niet op in zolang onze huidige huurder het wil blijven huren. Hij huurt het al enig jaren dus heeft hij elk jaar eerste keus. De oogst groeit altijd goed en hij verteld ons ook altijd dat zijn oogst van goede kwaliteit is. Inmiddels zijn we er achter dat die gond niet alleen goed is voor de oogst maar ook voor de dieren die erop leven en dan wel met name onze Farm dieren, ook die groeien goed. Inmiddels zijn we er ook achter gekomen dat die grond niet alleen goed is voor iets te laten groeien maar dat hij ook vruchtbaar is, namenlijk de meesten van onze vrouwelijke dieren vermenigvuldigen zich dan ook met regelmaat. Vooral de poezen kunnen er wat van, maar goed er sneuvelt er ook nog al eens één dus een paar op reserve kan geen kwaad. In Juni hadden we 3 kleine kittens en hoopten we dat het nu klaar zou zijn voor dit jaar. Dus niet, vorige week werden we getrakteerd door ons Witte kind (naam van de poes) op nog eens 6 kleine kittens.
Inmiddels waren we weer al afgezakt naar 2 katten dus nu hebben we er weer 8.
In een vorig verhaal heb ik jullie verteld over Ike en Tina. Dat zijn 2 White Crested Polish Chickens. leuke beesten om te zien. Alleen ze staan er om bekend dat ze zich niet snel vermenigvuldigen. Dat was geen probleem want met al die andere kippen erbij vonden we het wel genoeg. Totdat een week of 3 geleden Ike ineens verdwenen was. Sh.. dacht ik, die is het slachtoffer geworden van een Coyote een Vos of een Hawk kan ook. Hoe kom ik daar zo bij, we zijn de laatste paar maanden regelmatig kippen kwijt en geen spoor van veren of wat dan maar ook, geen spoor van gevechten of gestresste kippen. We vermoeden dat ze door Roofvogels uit het veld geplukt worden. Maar goed Ike was weg en dat was jammer. Tot na een week ofzo ze ineens terug was, huh waar kom jij vandaan? Ik heb het aan haar gevraagd maar kreeg eigenlijk geen concreet antwoord van haar. Maar na een paar uur was ze weer vertrokken en nergens meer te vinden. Gelijk ging ik twijfelen of ik haar dan wel gezien had en kon nu geen bewijs aanvoeren naar Jacqueline dat ze terug was. Voor zeker een dag of 5 geen Ike meer. We hadden het vermoeden dat ze dan ergens een nest zou moeten hebben, maar ja ons was verteld dat het niet echt broed kippen zijn dus denk je, misschien is ze verworpen door die andere kippen, je weet niet wat er aan de hand is. Jacqueline ging natuurlijk de gek ermee houden dat ik spoken zie enz. en op den duur ga je aan je eigen twijfelen. Totdat ik in het ziekehuis lag en Jacqueline me de volgende dag vertelde dat ze Ike ook had gezien en inmiddels weer weg was. Pfffff, gelukkig zo gek ben ik dan toch nog niet. Tussendoor probeer je toch te ontdekken waar ze zit, maar we konden niet uitvinden waar ze zich verborgen hield. Tot vorige week dinsdag, hee Ike was terug, en wat denk je, ze had 7 kuikentjes met zich mee genomen.
7 hele kleine zwarte kuikens. Geweldig om te zien. Dus hebben we in een week tijd 6 kittens erbij en 7 kippen. Nu zullen we zien hoe de natuur zijn werk doet en of ze het allemaal overleven. We waren bang voor één van de poezen, maar gisteren hebben we van dichtbij kunnen zien dat de poes geen kans maakt om dichtbij de kuikens te komen. Een hele waakzame Ike viel de poes aan toen deze te dichtbij kwam en droop verslagen af.
O ja voor ik het vergeet: Jonge poesjes, gratis af te halen. ;-)
No comments:
Post a Comment