Langzamerhand komt het einde van 2010 in zicht. Ongelooflijk hoe snel
het wel niet gaat. Ik kan me nog goed herinneren dat ik als jonge
jongen (ja, ja dus lang geleden) dacht,"ik ga het jaar 2000 mee maken"
Jeetje wat gaat dat ons wel niet brengen. Nu inmiddels zijn we weer al
10 jaar verder dan het jaar 2000 en zijn we vele ervaringen rijker.
Heeft dat te maken met het jaar 2000, nee echt niet, het is het ouder
worden. En of je nu ouder wordt in de 30tiger jaren of in de Seventies
of nu in de 21ste eeuw het is voor iedereen hetzelfde. Je hebt en krijgt
te maken met nieuwe ontwikkelingen, nieuwe levensstijls, problemen,
mode trekken enz. en daar heb je je maar naar aan te passen. Dat was
vroeger zo en dat is nog zo. Zo kan ik me ook nog goed herinneren
indertijd dat ik werkzaam was bij Drogerij Timmerman in Kortgene. Een in
mijn ogen toen oudere man, ik denk dat hij ook achterin de 40 was, Jan
van der Male genaamd. Ik heb geen idee of de man nog leeft maar het gaat
erom dat wij altijd gekkeheid uit haalden en ik vaak tegen hem zei, "
pas op ouwe L.. laat mij dat maar doen of van ga eens uit de weg ouwe,
hij op een dag mijn arm pakte en tegen me zei, "Eens komt er een tijd en
dan zeggen ze dat tegen jou ook", dit doe je dan lachent af van, och
heden dat duurt nog zo lang. Helaas die tijd is nu daar. Laatst zat
Jacqueline met Megan te praten, Megan is een dochter van een vriendin
hier en Jacqueline is goed bevriend met die kinderen van die vriendin.
Megan is 17 jaar oud. Anyway ze vroeg Jacqueline hoe oud ik eigenlijk
was, waarop Jacqueline toen antwoorde 48. (op dat moment was ik ook nog
48). Waarop Megan zei, "oh boy, thats already a grandpa age" met andere
woorden ik had al de Opa leeftijd bereikt volgens haar. Op dat moment
toen Jacqueline mij dit vertelde moest ik gelijk aan Jan van der Male
denken en toe geven dat hij toen gelijk had.
Nu terug kijkend op afgelopen jaar is er ook weer van alles gebeurd en
omdat ik nooit toe wilde geven dat ik ouder werd kom je er toch achter
dat je niet meer zo snel bent, alles wat stijver wordt en sneller toe
geeft als iets je te zwaar wordt, je dus ook vaker hulp inroept van
anderen, en dan ook nog eens je gezondheid een deuk oploopt ga je toch
vaker over het ouder worden nadenken. Gelukkig mogen we ook ouder worden
en zouden we dat dan ook meer moeten respecteren. Uit ervaring weet ik
dat het heel anders kan lopen.................
Even kijken, wat
wilde ik ook eigenlijk weer gaan vertellen toen ik bovenaan begon dat
het einde van 2010 in zicht komt. O ja een korte terugblik op afgelopen
jaar. De winter was lang en met veel sneeuw, iets wat voor ons erg
welkom was omdat onze water voorziening (dugout) erg laag stond aan het
einde van 2009. Gelukkig is na het smelten van alle sneeuw en het laten
graven van een sleuf onze dugout aardig gevuld en hebben we het hele
jaar door geen water problemen gehad en ook nu voor het komende jaar
hebben we nog ruim voldoende, en daar gaat na deze winter waarschijnlijk
weer vers water bij komen. In April werden we verblijd met de komst van
Emiel. Emiel wilde er eens tussen uit en besloot om 3 weken bij ons te
komen bivakeren. Iets wat we heel leuk vonden en het was ook nog eens
makkelijk om een helpende hand te hebben. In tussen tijd werd er hard
gewerkt aan de werkplaats waarvan we nu eindelijk van kunnen zeggen dat
deze klaar is. Inmiddels hebben we ook een flyer verstuurd zodat de
mensen weten dat we open zijn voor business (waren we al een beetje) en
wat voor mij betekent dat er een einde is gekomen aan mijn lange
vakantie.
Had ik dan vakantie, ja zo voelde het wel en zo voelt het nu nog, al
ben ik dan nu drukker bezig met karweien voor anderen dan voor ons zelf.
Voorheen bepaalde ikzelf een beetje hoe ik alles indeelde nu werken we
weer zoals voorheen met een agenda en komen de klanten op de eerste
plaats. Tijd dat er weer stuctuur in het geheel komt want met de kantjes
eraf lopen kom je ook niet ver en dat geeft alleen maar stress en dat
is aartsvijand nummer één die we achter slot en grendel moeten houden en
nooit meer over ons los laten. In Juni was het weer tijd om gasten te
ontvangen uit Nederland en was het mijn moeder (Fred) en haar vriendin
Betsy die ons voor de 2de keer kwamen bezoeken. Het was dan ook weer al 2
jaar geleden dat ze geweest waren. Tijd om weer leuke dingen te doen,
helaas gooide de regen wat roet in het eten zodat niet alles wat we in
gedachten hadden door konden laten gaan. Doordat door de vele regen de
rivieren te hoog waren konden bootjes niet varen, ze konden gewoonweg
niet onderdoor de bruggen. Jammer he Betsy? Ja regenen deed het vaak
afgelopen jaar, hadden wij Zuid West Saskatchewan uitgezocht omdat het
de meeste zon uren had en weinig regen nou dat ging niet op dit jaar.
2010 gaat de geschiedenis in als één van de natste jaren uit de
Saskatchewaneze geschiedenis. Het is, als we de bevolking moeten geloven
de laaste 50 jaar nog nooit zo nat geweest. En daarbij ook vaak een
grijze lucht waar de zon achter verscholen bleef. Gelukkig kwam de zon
wel te voorschijn tijdens onze uitstapjes. We hebben het grooste Country
festival van de wereld bezocht (Craven Jamboree) diverse andere
festivals en niet te vergeten ons uitstapje naar Minot, North Dakota,
diverse auto shows en Rodeo's. Een weekend geleden hebben we nog in de
Mineral Spa in Moose Jaw gelegen lekker gezond en relaí.
Jacqueline
is in Mei nog een weekje in Nederland geweest, beetje onverwachts
i.v.m. haar oma maar ook die is weer helemaal boven Jan. Helaas ondanks
dat ik dacht dat ik relaí was toch een terug roep actie in Augustus waar
we nu weer helemaal bovenop zijn. Ook hebben we wat vrienden mogen
verwelkomen, Jaap en Carla de Jager uit Rolling Hills, Alberta zijn nog
langs geweest en Nico en Marlies hebben zich een weekend vermaakt op de
boerderij. Paardrijden was er dit jaar niet bij omdat we een paard
hebben wat problemen heeft met zijn heup. Ondanks een bezoek van de
dierenarts mocht het niet baten. We hadden gehoopt dat het later in het
jaar beter zou gaan maar dat is niet gelukt en zodra de winter voorbij
is zal deze dan ook vervangen worden voor een ander paard. Of we deze
houden of dat hij eindigt als paarden rookvlees dat weten we nog niet,
voor het eten (hooi) hebben we het niet te laten dat hebben we genoeg.
Wat dat betreft kunnen er nog wel wat beesten bij. Voor volgend jaar
staan er ook weer wat bezoekjes te verwachten vanuit Nederland hebben we
begrepen. Altijd heel leuk en iets om naar uit te zien als familie of
vrienden de moeite nemen om deze kant op te komen. Zelf wordt het ook
weer eens tijd om ons gezicht in Nederland te laten zien maar om eerlijk
te zijn hebben we daar niet zo heel veel zin in. Het is daar altijd
hectisch en je wilt overal naar toe maar in een week want langer willen
we echt niet, blijft er niet veel tijd over om iedereen te bezoeken. We
hebben het er vaak over maar concreet hebben we nog geen plannen we
zullen zien wat 2011 gaat brengen. Het weer in Nederland is op dit
moment ook niet zo uitdagend met al die gladde wegen en om dagen op een
vliegveld door te brengen voelen we ook niet veel voor. Dus blijven we
lekker hier genieten van elke morgen de zons opkomst en 's avonds de
zons ondergang.
Het
weer is wederom prachtig met af en toe een sneeuw stormpje van xb1 2
uur maar daarna weer volop zon. 's Avonds zitten we tegenwoordig voor de
buis, iets wat we voorheen nooit deden maar we hebben de computer op de
TV aangesloten en zijn op dit moment alle afleveringen van Ik Vertrek
en Geen Weg terug via "programma gemist" aan het bekijken. Jeetje wat
een kommer en kwel zeg. Wel heel leuk omdat je toch wat gemeen hebt,
hebben wij het toch een stuk beter gedaan. Al is het natuurlijk wel
Televisie en staat drama natuurlijk hoog aan geschreven voor de kijk
cijfers. Ook worden de drama dingen er uitgelicht en als het soepel
verloopt zul je dat niet zo gauw zien. Jacqueline is helemaal verdiept
in Boer zoekt vrouw en dus staat nu elke zondag avond in het teken van
Yvonne Jaspers en haar programma. Op deze manier brengen we op dit
moment de koude winter avonden door. Met de kerst zijn we lekker thuis
gebleven ondanks de vele aanbiedingen om te komen eten. Niets bijzonder
gewoon een dag als alle anderen. Ik had gehoopt dat dit met Oud en Nieuw
ook zo zou zijn helaas is mijn lot voor die dag anders bepaalt doordat
Jacqueline en Toos hebben bedacht om op oudejaars avond een feestje te
geven hier in de warme werkplaats en dan om 12 uur Canadese tijd
vuurwerk af te steken. Als ik het goed begrepen heb komt er meer dan 50
man, hatsiekedee "gezellig". Zijn we inmiddels aangekomen aan het einde
van 2010. Rest ons nog al onze lezers het allerbeste te wensen voor
2011, Take Care.
Fred en Jacqueline
No comments:
Post a Comment