Marco, Nick en nog meer

Mijn excuses aan al mijn lezers maar het heeft even geduurd. Natuurlijk niet zonder reden eens even kijken wat zal ik deze keer eens voor excuus aan kaarten. Het is niet dat je er geen tijd voor hebt maar soms ontbreekt de zin en soms ook de inspiratie. Dat is wel een goeie smoes vind je ook niet? Onze logé Marco is weer naar huis, na 2 maanden had hij het wel gezien en naar aanleiding dat zijn vriendinnetje ook nog even op bezoek kwam vond hij het tijd om samen met haar huiswaarts te keren. Een geweldige kerel met veel capaciteiten, een gezellige jongen waar je mee kan lachen. Marco kwam precies op tijd, het leek erop dat iedereen op hem gewacht had. We hadden een lijstje gemaakt wat Marco en of ik (Fred) zou kunnen doen terwijl de andere het werk in de werkplaats zou doen. Van de zeker twintig dingen die op het lijstje staan hebben we er één weg kunnen strepen in de tijd die Marco hier was. Zoals ik al zei het leek wel of iedereen op hem gewacht had want op het moment van aankomst een overvloed van werk aanbod. We moesten hard pezen om het allemaal op tijd klaar te krijgen om ook nog tijd over te houden voor de leuke bezigheden zoals shows, auctions, en andere tussendoortjes. Marco wilde graag nog wat rond rijden om meer te zien dan alleen prairie en daarvoor kreeg hij gezelschap van zijn liefje Iris. Een leuke gezellige babbel die wat tijd vrij kon maken tijdens haar studie om samen met Marco de Rocky Mountains te gaan bekijken. Een romantische 2 weken tussen prairie en bergen hebben ze samen door gebracht voordat ze weer naar huis moesten. Wij kijken terug op een gezellige 2 maanden en vonden het jammer dat hij weg ging. Stilletjes hoop ik dat Nederland een beetje tegen valt en dat hij er over denkt om terug te komen. Niet leuk voor zijn familie en vrienden maar met Skype is het best te doen. Er zijn genoeg mogelijkheden en banen aan deze kant van de plas en van een crisis kun je hier in Saskatchewan niet spreken. De economie in Saskatchewan is nog steeds groeiende. Al met al een leuke ervaring voor hem en voor ons. Marco bedankt, ennuuuh je bent altijd welkom.

Een kleine slide show van Marco.

Diezelfde dag dat Marco terug naar huis ging konden wij gelijk in Regina blijven want 's avonds arriveerde Nick. Nick is een zoon van goede vrienden van ons uit Driebergen. Nick is 19 jaar en moest wachten totdat zijn opleiding in September gaat beginnen en had wat rust nodig in zijn nog jonge leven en wilde kijken of hij zich misschien nuttig kon maken bij ons op de farm en intussen genieten van de rust die wij ;-) en de prairie uitstralen. Natuurlijk kan hij zich nuttig maken op de farm. Dat hoef je immers niet te vragen. Inmiddels is het zaai seizoen aangebroken en is het tot nu toe iets rustiger. Nu maar hopen dat de boeren niet te veel stuk rijden dan hebben wij de tijd om wat van ons lijstje af te strepen. Allereerst zijn Nick en ik aan het dak van het huis begonnen. Was het plan om later in het jaar de shingles (soort dakpan) van ons huis te vernieuwen heeft een storm van enige weken terug er voor gezorgd dat dit versneld werd. Deze storm heeft ervoor gezorgd dat een groot gedeelte van de shingles aan de west kant van ons huis is weg geblazen. Op zich niet zo'n probleem maar wel als het regent. Nu regent het hier gelukkig niet zo vaak. Doch voor de zekerheid maar wat zeilen op het dak gespannen om eventuele regen tegen te houden. Na het verwijderen van de shingles kwamen we erachter dat ook het hout aan vernieuwing toe was dus doen we gelijk een gehele dak renovatie. Inmiddels is één kant van het dak klaar en kunnen we nu beginnen met het dak te maken boven de Veranda en dan die kant klaar shingelen.

Slopen is niet het meest moeilijke

Houten platen neer leggen en vast spijkeren

De nieuwe shingles liggen erop. Het ziet er goed uit en dat voor een doe het zelfer

.

Nick heeft het erg naar zijn zin en is een goede hulp. Beetje eigenwijs maar dat zal de leeftijd wel zijn. Hij viel gelijk met zijn neus in de boter omdat er in zijn eerste weekend al een Grad Party (Examen feest) werd georganiseerd en hij met wat andere jongeren daar naar toe mocht. Natuurlijk ontbrak het hem niet aan de aandacht onder de jeugd wat meestal het geval is als je nieuw bent hier. Hij kan goed opschieten met iedereen en dat is mooi mee genomen. Jacqueline is druk geweest met het organiseren van de Relay for Life en het Food Festival. Relay for Life is een soort evenement wat nu voor de tweede keer in Gravelbourg werdt gehouden en de totale opbrengst van dit evenement gaat naar de Kankerbestrijding. Diverse groepen worden gevormd en die doen al het mogelijke om zoveel mogelijk geld in te zamelen. Het wordt op zaterdag gehouden en duurt tot zondagmorgen. De hele nacht is er entertainment en worden er rondjes gelopen onder de noemer dat kanker nooit slaapt. Het is de bedoeling dat van elke groep constant iemand loopt welk je regelmatig afwisseld.

De kids hadden ook veel plezier tijdens het lopen

 Er wordt eten en drinken geserveerd wat allemaal gedoneerd is door bewoners van Gravelbourg en gesponsord wordt door bedrijven. Tijdens dit alles treden artiesten op die de lopers en aanwezigen vermaken, dit is allemaal vrijwillig. Toeschouwers zijn ook welkom en die betalen voor een hapje en een drankje. Alle opbrengst gaat naar Relay for Life. Jacqueline deed mee samen met haar collega's als de Innovation Butterfly's. Kijk maar eens op de site Relay for Life . Nick had zich ook aangemeld en liep dus ook mee met de Innovation Butterfly's. Ook heeft Nick nog geld in het laatje gebracht voor Cancer research, hij heeft zich tegen betaling kaal laten scheren een donatie die erg op prijs werd gesteld.

Nick nog met haardos.

Carlien de sponsor van Nicks Hair shaving

Nu kun je niet meer terug

Wat zou hij denken?

Beetje zuur glimlachje

Dumbs Up van het publiek geeft hem weer moed

Daar is zijn bekende lach weer

Een echte attractie was het scheren

Voorlopig hoeft hij even niet naar de kapper

Geloof het of niet velen lieten zich kaal scheren voor een X bedrag, zelfs vrouwen. Hoogte punt hier in was dat een mevrouw van 85 zich liet kaal scheren, allemaal voor de strijd tegen kanker.

De 85 jarige oma met 2 Kanker survivors

Om 10 uur was er een emotioneel moment en werden de luminaries aangestoken. Een luminarie is een kaarsje waar je een bedrag voor betaald wat je zelf mag bepalen (minimaal $5.00). Dit kaarsje mag je dan ontsteken ter nagedachtenis van een dierbare die je aan kanker hebt verloren of in honor van iemand die batteld tegen kanker. Natuurlijk hebben we een kaarsje voor Joke aangestoken. Deze kaarsjes branden de hele nacht door tijdens het evenement. Vorig jaar was het streven $65000 en hebben ze $91000 op gehaald. Nu hopen dat ze dit bedrag kunnen evenaren. Tijdens dit schrijven is nog niet de exacte opbrengst bekend, maar de $70000 was weer al gepasseerd om 1 uur 's nachts toen ik huiswaarts keerde. Inmiddels is dit achter de rug dus op naar het volgende evenement.  Later deze maand hebben we dan weer het Food festival wat jaarlijks terug keerd en waar wij Nederland vertegenwoordigen. Dit keer gaan we gehakt balletjes met pindasaus maken en natuurlijk Nederlandse kaas. Carlien een andere Nederlandse die een motel runt in Gravelbourg gaat huzaren salade maken waarvan ze gisteren een test salade had gemaakt. Natuurlijk vroeg ze ons om dit te proeven en dat hebben we ons lekker laten smaken.

Huzaren salade proeven

Hier over later meer. Verder zijn we druk bezig om oplossingen te vinden om het Historische Convent gebouw te redden. Iedere maand hebben we een vergadering en afgelopen week een geprek gehad met mensen die ervaring hebben in de coöperative branche om te zien of we daar iets mee kunnen. Ik heb de zorg op me genomen om een website te maken voor het Convent waar ik ook inmiddels aan begonnen ben. Hij is nog lang niet klaar maar het begin is er. www.gravelbourgconvent.com uiteraard in het engels maar voor de engelstaligen onder ons geeft het een idee waar we mee bezig zijn. Nou dit was hem weer geniet van jullie zomer, doen wij ook. Groetjes van een bloedhete maar zeer aangename prairie.