Two new Leaves on the prairie: De winter staat om de hoek

Het weer is fantastisch. We hebben al weken stralend weer al is het 's avonds en 's morgens vroeg best fris. Af en toe hebben we nachtvorst zo'n 2 graden onder nul. Overdag kunnen we dus nog lekker buiten zitten want het is vaak rond de 20, 22 graden. Het is heerlijk zonder meer, maar het heeft ook een nadeel, hoezo hoor ik je dan denken, wat is er mis met lekker weer? Wel 's morgens start je met een trui of sweater, dikke jas, muts en handschoenen. Eerst gaat de muts af, dan na een tijdje de handschoenen later ook de jas uit en weer even later de trui. En kun je lekker in je shirtje lopen. Tegen de avond moet je een rondje lopen om al de achter gebleven kleding stukken weer op te halen en doe je deze weer aan in omgekeerde volgorde. Best lastig..........toch???????

We hebben de dagen dat Jacqueline vrij is goed gebruikt en de werkplaats is zo goed als klaar, nu ook van binnen. Er zijn nog wat kleine probleempjes die we nog moeten killen maar dat kan ook als het buiten te koud wordt. Er zijn weer foto's toegevoegd aan De Bouw van de Werkplaats in Beeld Vervolg, daar kun je zien hoe we de binnenkant hebben gefinished. Eerst hebben we nu buiten alles op geruimd en aan kant gedaan zodat als de sneeuw eenmaal komt er geen verassingen voor ons onder de sneeuw liggen en we geen schade aanbrengen als we sneeuw aan het schuiven zijn. Het is niet te hopen dat de nattigheid die we afgelopen jaar hebben gehad door gezet wordt in sneeuw, want dan worden we bedolven onder meters sneeuw. We hebben afgelopen jaar iets van 40 inch regen gehad normaal is ongeveer 16.5 inch(390 mm) en voor elke 4 inch of neerslag houd je een foot (33cm) sneeuw over. Dus dat zou beteken dat we tot volgend jaar april kunnen rekenen op 3 meter sneeuw. Hmmm, even nadenken of we beter maar niet weer ergens anders naar toe kunnen emigreren nu ik dit zo hier neer schrijf hier. ;-) Anyway, laten we er niet op vooruit lopen zeker niet nu het nog zo mooi weer is, al geven ze voor volgende week al wel sneeuw buien af.
De White Crested Black Polish kip waar ik enige tijd geleden over schreef dat we haar kwijt waren en ineens met 7 kuikens aan kwam lopen, is er weer vandoor. En nu al zo'n 6 weken dus ik denk dat we haar ook nooit meer zullen zien.1 kuiken had het niet gered en ze heeft lange tijd buiten vertoeft met haar overige 6 kuikentjes. Ze wilde niet naar binnen dus lieten we haar met rust. Waarschijnlijk ter verdediging van haar kroost tegen over de andere kippen of hanen dat ze niet in de kippen ren wilde verblijven. Helaas hebben we haar na een regenachtige dag niet meer gezien. Alles is af gezocht maar geen teken van kip of kuikens, geen veren of beenderen niets wat er op duid dat ze te grazen is genomen door een Vos, Coyote of Hawk of dat ze misschien gewoon weg gelopen is, geen idee, het zal altijd wel een raadsel blijven.
De nieuwe kachel is inmiddels gearriveerd en de week van 24 October zal dan wanneer het wat kouder gaat worden dan ook in het teken staan van de kachel aansluiten. Niet dat het eenvoudig zal worden want we willen het natuurlijk weer zelf doen en diegene waarvan we de kachel hebben gekocht weten weinig of niets hoe een boiler aan te sluiten op een vloer verwarming. Medewerking van de plaatselijke loodgieter hoeven we niet op te rekenen want na lang wachten op een offerte, waarvan hij elke keer beloofde volgende week heb je hem, heb ik hem verteld dat hij de boom in kan na 6 weken wachten en hij zijn beloftes voor de zoveelste keer niet na komt. Na veel research op het internet denk ik dat ik het allemaal uit gepluist heb, en met mijn ervaring met de vloer verwarming bij de bouw in Biezelinge in 1998 denk ik dat het wel goed komt.

De opstelling van de kachel. Het linkse gedeelte moet nog afgewerkt worden met een wand en deur zodat we een Furnace room krijgen. Deze Furnace room wordt tegen het kantoor aangebouwd.
In het weekend van 23/24 October kregen we visite. 2 leuke luitjes uit Regina die 3/4 jaar na ons vanuit Nederland in Saskatchewan arriveerden, verblijden ons met een bezoek. We hadden elkaar al eerder ontmoet maar dan waren er altijd anderen bij en nu konden we eens wat tijd door brengen met z'n vieren en werden de nodige ervaringen uitgewisseld. Leuke positieve soms wat minder, teleurstellingen alles passeerd de revue. Nico is een nurse (broeder) in het ziekenhuis en Marlies is Computer techniekus. Al met al een heel gezellig weekend. Het weer speelde natuurlijk ook mee zodat we lekker buiten konden zitten ondanks dat het al 23 October was. Iets laten zien van de omgeving, niet dat hun de prairie nog nooit hadden gezien, want zij hebben een motorhome, geen kinderen dus ze reizen er ook lekker op los. Maar kijken of we wildlife konden vinden. Alleen wat herten en een BaldEagle (Amerikaanse adelaar) was de score van de rondtrip, de Moose heeft zich verborgen gehouden want die konden we niet vinden.

Je kunt klikken op de foto voor een betere kwaliteit foto.

Ondanks dat de meeste oogst binnen is en je dus weer mijlen ver kunt kijken en het dus moeilijk is voor de wildlife zich te kunnen verbergen in de fields wilden ze niet in ons vizier verschijnen. Wel hadden hun nog een goede vangst tot onze blijdschap. Marlies en Nico, zo deze twee gezellige mensen heten zijn vreselijke poezen liefhebbers en laten wij nog jonge poesjes hebben, en met het zien van deze lieve diertjes ben je als poezen liefhebber snel verkocht. Twee van die kleine dotjes hebben een nieuw huis gevonden en wel in Regina bij Nico en Marlies. We weten zeker dat ze nergens beter terecht hadden kunnen komen.

Nico en Marlies

De twee poesjes die met Nico en marlies mee gegaan zijn, aan het spelen.
Eind Spetember zijn we ook nog een midweek naar Minot (North Dakota) geweest. Op het internet gezien dat dit een grootst Nxf8rsk festival organiseerde waar ook Alan Jackson en Vince Gill optraden. Alan Jackson en Vince Gill zijn twee Country singers voor ons een reden om af te reizen naar Minot ND. Lekker er even tussen uit, een leuk festival met veel eten en drinken, live music enz. Geheel gebaseerd op Scandinavie. Er zijn daar veel Noorse emigranten uit Europa terecht gekomen in de 50tiger jaren.

Alan Jackson
In Juni hebben we hier in Craven dat ligt ongeveer 2 uur bij ons vandaan het grootste Country en Western festival bezocht. Dit festival is het grootste ter wereld en Craven heeft een paar honderd inwoners, maar 4 dagen in het jaar is het bewoners aantal uit gebreid naar 45.000. Al deze mensen worden gehuisvest in omliggende hotels en motels en een groot gedeelte komt met Caravan of Motorhome waarvan er elk jaar ongeveer 8500 op de diverse campingen rond Craven neer gezet worden. Zo stonden wij daar dus ook op een mooi plaatsje vlakbij waar het allemaal plaats vond.

Craven Saloon

23.500 mensen bij 1 optreden
Hebben jullie dan een Caravan? Nee die hebben we niet en het plan was dan ook toen we kaartjes voor Craven kochten om een Caravan te huren om daar in te over nachten. Niet wetende dat je er vroeg bij moet zijn om een Caravan te huren bij de diverse verhuur bedrijven. Dus een week of 6 van te voren maar eens rond bellen waaruit bleek dat alles verhuurt was en dat ze ons het advies gaven zeker 6 maanden van te voren te bestellen bij een volgende keer. Hmmm dat was een tegenvaller. De discussie werd geopend "wat nu te doen" het eerste wat ik naar voren bracht, "ik ga niet in een tent, want dan ga ik niet" Dat stond zo vast als een huis. Ik had geen zin om uit mijn tentje gespoeld te worden en uit de verhalen had ik begrepen dat het ook nog al eens regent tijdens dit festival. Een tegenvaller voor Jacqueline want die zag het uitje in het water vallen. We zouden met nog 4 andere stelletjes gaan en ze had er al lange tijd naar uit gekeken. Waarschijnlijk een beetje teleurgesteld vertelde ze het verhaal op haar werk waarop Judy haar baas zei, wij hebben nog een caravan in de tuin staan bij de bed en breakfast die mogen je wel gebruiken. Nou als je Ron en Judy kent en hoe zuinig ze zijn kun je verwachten dat het niet veel soeps zou zijn. Nog meer schrokken we toen ons mede gedeeld werd dat deze caravan al 10 jaar ongebruikt in de tuin stond. Toch maar even wezen kijken en op het eerste gezicht viel het ons mee. Om een lang verhaal kort te houden, we hebben er 2 nieuwe banden onder gemonteerd en naar huis gereden en ik ben er in totaal 3 dagen aan bezig geweest om hem probleem loos en in een goede staat te krijgen. Koelkast, verwarming, verlichting, WC, waterleiding alles is gerepareerd en om 10 uur 's avonds was hij klaar en de volgende morgen zijn we ermee richting Craven gereden.

We hadden een geweldig weekend heel gezellig en zeker voor herhaling vatbaar. Zelfs het camperen in de caravan beviel ons uitermate goed, zelfs zo goed dat we met de caravan ook richting Minot gestoomd waren en daar ook 2 nachten gecampeerd hebben in plaats van een hotel te nemen. Op een camping met ongeveer 1500 Motorhomes, Fifthwheels en trailers stonden wij met ons 20 jaar oud caravantje lekker van het weer en het festival te genieten. Ik vermoed dat van de vele motorhomes, caravans de eigenaren die daar waren 99% geretired (gepensioneerd) was, iets waar we onszelf zachtjes aan ook wel onder kunnen rekenen.

Ons hutje tussen de grote villa's

Weertje he
Een paar weken voodat we naar Minot afgereisd waren hadden we hier ook nog de Redneck Rumble in WoodMountain, een buiten festival met Country artiesten. Ook daar zijn we met het caravannetje naar toe geweest. Zo hebben we diverse reisjes met de caravan afgelegd en zijn zeer goed bevallen. Heerlijk alles bij de hand, gezellig bij elkaar, natuurlijk barbequeën en op loop afstand van het entertainment. En niet te vergeten het weer, het weer speelt een belangrijke rol of iets geslaagd is of niet en alle keren dat we onderweg waren was het fantastich weer. Inmiddels is het 26 October en zo ik begon bovenaan met dat we stralend weer hebben, kijk ik nu uit het raam en zie ik de eerste sneeuw vlokjes hun weg zoeken naar beneden op het grasveld een licht witte waas over de velden achterlatend. Gelukkig is het voorspeld voor 1 dag morgen zou het weeral een stuk beter worden. Iets waar we nog steeds aan moeten wennen. De ene dag zit je buiten in de zon de andere dag heb je sneeuw en kou. Inmiddels 27 Oct. zijn we van nacht op een sneeuwstorm getrakteerd. Of de winter nog op de hoek staat gaan we de komende dagen zien, volgens mij is hij vanachter de hoek tevoorschijn gekomen. De berevellen, de eigen gebreide sokken van Oma (Jacqueline haar Oma) en de Iso pakken al maar weer te voorschijn gehaald. Vanmorgen -4 met veel windt en een gevoels temperatuur van -11. We gaan onze borst maar alvast nat maken de winter is daar.