Tuesday 10 December 2013

Rook signalen van de prairie

Door hevige wind werden de rook signalen niet opgevangen door de redactie van onze website. Ook de Tam Tam werkte niet (vel gebroken) inmiddels alle problemen opgelost dus tijd om jullie weer op de hoogte te brengen van de laaste paar maanden. Ik had beloofd ergens in April weer eens iets te laten horen maar dat is December geworden.
In April kregen we onze vriend Wilfred op bezoek. Een verjaardags cadeau van zijn vrouw Odette. Helaas lag er nog sneeuw en was het nog een beetje frisjes. Ik had Wilfred laten weten zijn Winter jas thuis te laten en enkel een dikke trui mee te nemen, dat was geen goed idee. Iets wat ik nu nog regelmatig aan moet horen. We hadden een lange Winter dus ook April was dit jaar nog koel. Wilfred was hier voor 10 dagen en in die 10 dagen wilde hij graag een Motor-home kopen. Met dat Motor-home wilde hij dan in July Odette en de kinderen mee nemen op een reis naar het westen van Canada. De Rocky Mountains en zelfs naar Vancouver Island. Wilfred had ook graag nog een paar dagen mee willen helpen (iets wat hij graag doet) in de werkplaats maar zoals iedereen, had hij zich toch een beetje verkeken op de afstanden hier en als je een paar verschillende dorpen of steden aan wilt doen om voor een Motor-home te kijken dan zijn je dagen zo om. Gelukkig voor hun hebben we een prachtig Motor-Home kunnen vinden en kon hij de laaste dagen een beetje aan zijn voor July tijdelijk onderkomen knutselen. Voor ons een gezellige 10 dagen. De Motor-Home staat hier geparkeerd en ik neem de technische kant van de Motor-Home voor mijn rekening. In July zijn Wilfred en Odette hier aangekomen en na dat ze de Motor-Home schoon gemaakt hebben een vele aankopen hebben gedaan om de Motor-Home helemaal naar hun wensen in te richten zijn ze op weg gegaan om te genieten van een 5 weken vakantie in het westen van Canada. Het is de bedoeling dat ze regelmatig deze kant op komen en dan met de Motor-Home er op uit trekken. Deze keer na hun wel verdiende vakantie waren ze op tijd terug en waren ze bereid om ons een handje te helpen met het grasmaaien, gelukkig hebben we voor iedereen een tractor of maaier zodat ze geen ruzie hoefden te zoeken over wie waar op rijd.
Odette scheurt door de Ditch
Nog meer onkruid om te sprayen, jochie

We hadden een mooie zomer, beetje koeler als normaal en op zijn tijd een buitje regen en dan weer wat warmere temperaturen wat er voor zorgt dat alles mooi groen is en de oogst goed groeit. De boeren zijn zover dan ook dik tevreden. Na het zaaien in het voorjaar levert dit weer fantastische plaatjes op van de Flax (Vlas) en Canola (koolzaad) die het landschap heel mooi laten kleuren.

Ook hadden we weer de nodige uitjes. Eén van de uitjes was een weekendje Saskatoon naar de groep Fleetwood Mac een music band uit de jaren 60-70. Geen idee wat ik van die oudjes moest verwachten maar het was een geweldig goed concert. Alle oude hits passeerden de revue, de dans pasjes waren wat stroef (alle band leden zijn in de 60) maar de solo's en de show was geweldig. Sommige liedjes hoor je regelmatig maar je hebt dan geen idee dat die van Fleetwood Mac afkomstig zijn. Ook de nodige auctions werden weer bezocht al heb ik er dit jaar nog al wat laten schieten vanwege drukte in de werkplaats, toch hebben we weer wat antique's en andere benodigheden die van pas komen op de farm kunnen scoren.
Ondanks de lange Winter hebben we wel voor ons doen vroeg gehooid. Onze buurman Dean waar we alle equipment van mogen gebruiken liep achter met zaaien dus had zijn Haybine en Bale-processor niet direct nodig en vroeg of wij het niet als eerste wilde gebruiken. Waarschijnlijk kwam dat goed uit voor hem, konden wij het gelijk testen of alles naar behoren werkte. Dus zo gedaan, het was stralend weer, dus op Zondag gemaaid en de Donderdag daarop alle balen gedraaid. Donderdag avond ging het regenen dus waren we precies op tijd klaar. Dat was dus dit jaar vroeg achter de rug en hoefden we daar geen rekening meer mee te houden.

  Mijn moeder vond het ook tijd om weer eens aan de andere kant van de oceaan te kijken wat wij allemaal uitspookten dus die bedacht om een week of 3 zich bij ons te vermaken. Altijd leuk en komt ook altijd goed uit want er ligt altijd verstel werk wat zij mooi even voor ons kan op knappen. Kost en inwoning moet tenslotte toch ook terug verdiend worden.

Moeders geniet van een weekendje uit met de motorhome naar WoodMountain.

Even plaats nemen in een oude graan truck die voor reparatie kwam.
Tourisme in Saskatchewan staat nog in de kinder schoenen en loopt ook duidelijk achter met de wat meer bekende provincies in Canada. Toch kun je merken dat daar hard aan wordt gewerkt zo hier en daar komt er ineens wat bovendrijven waarvan je zegt geweldig. Zo hebben ze in het kleine plaatsje Ogema zo'n 2 hour naar het oosten van ons een oude maar prachtig gerestaureerde trein uit the 50ties weten te bemachtigen en een oude passagiers wagon uit de 20tiger jaren. Een tiental jaren is er over heen gegaan voordat dit gerealiseerd kon worden maar is uiteindelijk toch gelukt. met de juiste volunteers en veel doorzettings vermogen is er veel mogelijk, hun zijn daar het bewijs van. Een leuke trein rit door het prachtige landschap en een geweldig dinner in een oude kerk uit begin 1900 een leuke attractie om te doen.

De trein GE44 Ton Diesel Locomotief gebouwd in 1945 met 1922 passenger coach.

The Cowboy entertained us with cowboy poetry.

Keerpunt voor de trein bij deze prachtige Elevator in het plaatsje Horizon

Het kerkje waar we een over heerlijk dinner hebben gekregen.
 Jacqueline heeft inmiddels een nieuwe auto iets wat al een tijdje de bedoeling was. Maar daar moet eerst voor gespaard worden dus dat zou wat tijd in beslag nemen. Toch iets wat nodig was en dat we dan ook zo snel mogelijk wilden realizeren. Natuurlijk draag ik ook graag mijn steentje bij alleen het steentje wat ik deze keer bijdroeg ging wat sneller dan verwacht en vulde dan ook gelijk het nog openstaande budget. De zomer was wat druk met veel out calls en daar bedoel ik mee reparaties in het veld of bij boeren op de farm en zo was het ook die dag. Een prachtige zonnige dag met weinig wind, ik was lekker naar Meyronne gereden voor lunch wat ik regelmatig doe en op mijn weg terug werd ik gebeld door een boer die met pech stond, gezien de grote afstanden hier was het redelijk in de buurt waar ik me opdat moment bevond dus dacht ik rij er maar gelijk even naar toe en help de man in nood met zijn gestrande combine zodat hij zijn harvest kan vervolgen. In tussen belde er iemand die bij de werkplaats stond te wachten en ik vertelde hem dat ik er binnen 10 minuten zou zijn, nou die 10 minuten werd een half uur omdat het karweitje meer tijd in beslag nam dan ik verwachte. Dus de beste man belt weer of ik nog van plan was te komen. Ik zeg ja ik ben onderweg ben er zo. Voor de verandering neem ik altijd een verschillende weg omdat het anders saai wordt altijd maar hetzelfde te zien dus ook nu zo gedaan, ik nam de Woodrow grid in plaats van de Meyronne grid. Altijd leuk om wat wild life te zien. Het was wat stoffig en doordat ik toch een beetje gehaast was liep de snelheid van de truck snel op tot 100Km/u wat eigenlijk te hard is voor een Grid road. Het zicht werd steeds meer belemmerd door stof wat mij deed vermoeden dat er iemend voor mij reed op de Woodrow Grid. Niet erbij nadenken dat die iemend ook wel eens kan afremmen om af te slaan. Anyway, om een lang verhaal kort te maken, in eens dook een gigantische trailer op vanuit het stof en in een reflex stuurde ik de ditch (brede sloot zonder water) in, staand op het rem pedaal schoof ik door de ditch en vloog nog steeds met een aardige hoge snelheid de inrit weer op vanaf de zijkant. Helaas voor mij was de bestuurder van de vrachtwagen die de bekende trailer voort trok aan het insturen om zijn inrit op te rijden naar zijn farm. Met een flinke knal kwam ik tot stilstand tegen de zijkant van de vrachtwagen. Je raad het dus al van onze grote en niet al te lichte rode Ford F350 Pick UP truck was niet zo heel veel meer over. Ik had veel geluk en had zeker een engeltje op mijn schouder want ik kwam er zonder kleer scheuren vanaf. Zelfs geen stijve nek of wat dan ook de volgende dag helemaal niets. Dat kon niet gezegd worden van onze truck en de vrachtwagen. Nadat ik en de bestuurder van de vrachtwagen van de schrik bekomen waren heb ik eerst die man die inmiddels al even stond te wachten bij de werkplaats maar gebeld dat hij beter maar terug naar huis kon gaan want dat het nog even ging duren voordat ik thuis zou zijn. Ik vertelde hem dat het karweitje een beetje tegen zat en maar niet verteld dat ik juist betrokken was in een ongeluk. Gelukkig waren er geen gewonden of erger. Goed de schade aan onze truck was aanzienlijk en deze werd dus total loss verklaard.

Klaar om weg getakeld te worden
Met het geld van de verzekering wat we terug kregen voor de rest waarde hebben we het budget bereikt om een nieuwe 2013 Chevrolet Malibu te kopen. Zodoende werd de auto wat eerder aangeschaft dan eigenlijk de bedoeling was. Jacqueline wilde graag een wat zuinigere auto en dat is dan nu ook gelukt. We zijn van 1 op 6 verbruik naar 1 op 16 gegaan dus houden we met de aanschaf van de Malibu wat meer in de pocket. Nu zijn de rollen om gedraaid en zijn we aan het sparen voor een nieuwe truck. Gelukkig hebben we de oude Ford F150 nog dus deze maar van stal gehaald om zijn diesten te bewijzen op en rond de farm. Zonder truck kun je op de prairie midden in de bush bush niets beginnen.
Jacqueline's new wheels

Inmiddels voorzien van kentekenplaat JACKIE
Nou aan werk ontbreekt het niet ik denk dat ik tot volgende zomer voldoende heb om mijn dagen te vullen. Al zijn het natuurlijk maar halve dagen die ik besteed aan equipment van anderen de rest is voor mezelf op en rond de farm en of mijn volunteer werk. Toch is het fijn te weten dat je je niet hoeft te vervelen. Jacqueline heeft afgelopen zomer haar Hot en Cold Stone Massage Therapy Diploma gehaald en deed ze al relax en sport massages nu kun je door haar ook verwend worden met warme en koude stenen die energie uitstralen. Ik ben ook al een paar keer proef konijn geweest en ik kan je vertellen dat die warme stenen zeer aangenaam zijn over die koude stenen kunnen we nog even discuseren wat ik daar van vind maar het is aan anderen die de behandeling ondergaan wat zij er van vinden. Zover vind iedereen het geweldig en zeer relaxed en de mond op mond reklame doet goed zijn werk. We gaan kijken of we in de toekomst een plaatsje kunnen vinden om een echte salon te bouwen zodat het geheel er erg professioneel uit komt te zien. Ik zeg altijd, als je iets doet moet je het goed doen anders kun je het beter laten want dan is het zonde van de tijd en energie die je er in steekt. Ze heeft er veel plezier in en wil het serieus aanpakken dus dat gaat goed komen. Op dit moment werkt ze nog steeds op de bank en 2 jaar geleden werd haar partime contract om gezet in fulltime, welk elk jaar van beide zeiden werd besproken en verlengt. Dit jaar, te beginnen in 2014 gaat het veranderen, Jacqueline heeft ervoor gekozen weer terug te gaan naar partime zodat ze meer tijd over houdt om Massages te doen welke ze nu meestal in de avonduren doet of in de weekends. Ook gaat ze dan weer mee helpen op en rond de farm en natuurlijk in de werkplaats waar nodig en kan ze ook meer tijd besteden aan haar sociale contacten. Wel fijn om te weten dat er in de toekomst iemand anders met -30 sneeuw kan ruimen ;)
We doen het nog steeds rustig aan maar dat wil niet zeggen dat we stil zitten. Afgelopen jaar zijn we aardig op de volunteer route gegaan. waren wij al aardig involved in het Museum en om een goed plan op zijn plaats te krijgen voor de oude school ben ik in February gekozen als President van de plaatselijke kamer van Koophandel. Denk niet gelijk hemeltje wat een prachtige baan want dat is het niet. Zo wie zo geen betaalde baan, het is allemaal volunteer werk en de laaste jaren was de Gravelbourg Kamer van koophandel op sterven na dood. Inmiddels heb ik hem weer een beetje op de rails en krijg veel goede reakties. Jacqueline is inmiddels secretaresse geworden van de kamer van koophandel dus hebben we veel in eigen beheer en dat leverde van de zomer een wel geslaagde Braderie, in het najaar een geweldige vakbeurs op en 2 weken geleden een wel bezocht evenement waar we een motiverende business speaker aangekoppeld hebben. Dus voor afgelopen jaar heeft de business community niet te klagen. Aardig wat plannen zijn in de maak voor volgend jaar dus ik hoop dat we de Gravelbourgernaren een beetje meer gemotiveerd gaan krijgen. Afgelopen weekend hebben we het Festival of Trees afgerond. Dat is een feest avond met eten en drinken en worden er items geveild en de opbrengst van dit Festival is voor ons Ziekenhuis. Dit jaar zal al het geld wat opgehaald wordt gespendeerd worden aan een nieuwe ziekenauto. Elk jaar wordt op die avond zo rond de $30.000 dollar opgehaald. Onze taak was om zoveel mogelijk gesponsorde items op te halen bij individuals en bedrijven en helpen met opzetten en afbreken en opruimen van het geheel. Jacqueline was één van de meiden die de geveilde items rond showden aan de aanwezigen. Op dit moment van schrijven weet ik nog niet wat we opgehaald hebben als bedrag maar het was een geslaagde avond en eigenlijk alles liep op rolletjes, een voordeel als je de juiste mensen op de juiste plaats zet zodat het geheel goed georganiseerd is. Op dit moment zijn we een stage aan het bouwen voor het aankomend toneelstuk wat gespeeld wordt in ons Vintage Gaiety Theatre in de aanloop naar kerst, dus zoals je ziet zitten we niet stil.
Mijn laaste verhaaltje ben ik gestopt in de sneeuw en inmiddels hebben we weer sneeuw. Een paar dagen achter de rug van -30 maar dat is niet zo erg als het klinkt. Alleen wat problemen met de eieren van de kippen, die bevriezen elke keer en dan barsten ze open. Gelukkig lusten de katten en de hond ook op tijd een eitje dus die laten zich de eieren heerlijk smaken uiteraard nadat we hebben laten ontdooien anders zijn het net lollies als je de schaal eraf haald.

Wensen wij iedereen vanaf een sneeuw witte prairie een geweldige kerst en een gelukkig nieuwjaar.

Nog wat mooie plaatjes van de sneeuw aan de zuid zijde van onze yard


Foto van Saskatchewan 

Foto van de zomer in Saskatchewan
           

3 comments:

  1. Eindelijk weer eens wat te lezen hoe het jullie vergaat! En dan gelijk een half boek hahahaha! Wat had jij een geluk zeg....Wees maar voorzichtig in die sneeuw. Hier heb ik al vele autos in de ditch gezien.
    Fijne dagen en fantastisch nieuw jaar!

    Groetjes Annemarie

    ReplyDelete
  2. Ben er eindelijk voor gaan zitten Fred, wat een belevenis allemaal daar! Als je een touristen foldertje gaat maken voor saskatchewan kan je die prachtig fotos wel gebruiken zeg! Wel een schrik met je ongeluk... zucht zucht.. kijk uit lieve Fred, ik wist wel dat je een flying dutchman was maar toch uitkijken geblazen! Groetjes hier van Chris & Manny ook! Canada staat nog steeds op onze "to see list" ..! dus tot ziens jullie 2 doeiii Fijne Feestdagen alvast!! XXX

    ReplyDelete
  3. Heeee....eindelijk weer leven op dit Blog!
    En wat een verhaal!!! Maar weer lekker humoristisch als vanouds.
    Ook voor jullie nog een geweldig 2014 toegewenst!

    ReplyDelete